'Mijn burn-out zette me aan het denken: waar werd ik nu echt gelukkig van?'
- 2 mei 2022
- V&VN magazine
- V&VN Algemeen

Hoe helpt ervaring vanuit een andere zorgsector, beroep of cultuur je in je dagelijkse werk? Vier collega's delen hun verhaal in V&VN Magazine. Dit keer: Corinne van den Dool (41), verpleegkundig specialist AGZ bij Coloriet in Flevoland en bestuurslid van het netwerk VS VPH. "In de oncologie heb ik geleerd met patiënten te praten over hun overlijden. Op die ervaring kan ik nu terugvallen."
“Ik heb binnen het ziekenhuis van alles gedaan: op de poli, gewerkt als verpleegkundig specialist, de oncologie... Op het laatst zou ik promoveren binnen de revalidatie geneeskunde, maar geheel onverwacht barstte ik in huilen uit achter de computer. Het bleek een burn-out te zijn.
Dat zette me aan het denken: waar werd ik nu echt gelukkig van? Ik dacht terug aan de tijd dat ik in mijn witte uniform op de oncologie-hematologie-afdeling liep. Mensen helpen, aan hun bed staan. De voldoening die ik toen ervoer, was ik kwijtgeraakt. Daarom ben ik zo’n drie jaar geleden gestart als verpleegkundig specialist AGZ bij het verpleeghuis.”
Beter tot mijn recht
“Ik vind het een verademing dat ik er nu weer kan zijn voor mensen. In het ziekenhuis deed ik maar een klein stukje van een behandeling, wat me al snel verveelde. Nu ben ik een zelfstandig behandelaar. Van oren uitspuiten tot een gesprek over de dood: álles komt voorbij. De ouderenzorg biedt meer dan ik dacht. Ik kom veel beter tot mijn recht.
In de oncologie heb ik geleerd met patiënten te praten over hun overlijden. Op die ervaring kan ik nu terugvallen. Laatst kwam er een man in het verpleeghuis die tot kort daarvoor nog de volledige regie had over zijn leven. Hij zorgde er bijvoorbeeld voor dat al zijn kleren keurig gestreken in de kast hingen.”
Mensen helpen, aan hun bed staan. De voldoening die ik toen ervoer, was ik kwijtgeraakt.
“Door bloedarmoede ging hij snel achteruit. Hij had dit niet in de gaten, hij dacht nog een toekomst te hebben, als hij maar een bloedtransfusie kreeg. Ik wist: ik moet deze man vertellen dat hij niet lang meer heeft. Uiteindelijk accepteerde hij dat en heeft hij alles netjes kunnen afronden met zijn kinderen. Dat ik daaraan heb kunnen bijdragen, laat voor mij zien dat ik de juiste keus heb gemaakt.”
Bron: V&VN Magazine: Ervaring | Tekst: Jorieke van Noorloos | Beeld: Manon van der Zwaal
Samen maken we de zorg beter. Word lid!
Wij zijn de verpleegkundigen, verzorgenden IG en verpleegkundig specialisten van Nederland. Verenigd in V&VN zetten we ons in voor (kennis)ontwikkeling en het versterken en positioneren van onze beroepen. Wil jij zeggenschap over jouw vak? Sluit je dan bij V&VN aan! Met ruim 100.000 leden vormen we één krachtige stem. Van de werkvloer tot in politiek Den Haag.
